ΕΓΩ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ. ΕΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ.ΕΧΕΙΣ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΩΝ,
Σ' ΕΙΔΑ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΔΕΝ ΣΕ ΒΡΉΚΑ ΠΟΥΘΕΝΑ,
ΕΚΑΝΕΣ ΟΝΕΙΡΑ ΑΚΡΙΒΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΦΤΗΝΑ.
ΚΑΘΕ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ,
ΒΡΙΖΕΙΣ, ΦΩΝΑΖΕΙΣ, ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ, ΔΙΑΤΑΖΕΙΣ.
ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΕΧΕΙΣ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΩΝ,
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΉ ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΑΠΩΝ.
ΑΝΉΚΕΙΣ Σ' ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΝΕΚΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΉ,
ΟΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΖΉΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΓΜΉ.
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ,
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ Ν' ΑΓΑΠΉΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥΣ.
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΟΒΟΥ,
Η ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΔΗΛΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΤΡΟΜΟΥ.
ΕΓΩ ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ Μ' ΑΚΟΥΣ,
ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑΣ ΑΠ' ΑΥΤΟΥΣ.
ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΉΣΟΥΝ, ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΖΩΉ,
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΉΣΟΥΝ, ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΉ.
ΓΙΑΤΙ, ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΛΥΝΘΕΙ,
ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑΓΉ.
ΜΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΑΛΛΑΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,
ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΑΣΗ, ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΜΕ ΉΧΟΥΣ ΑΠ' ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.
ΧΑΜΟΓΕΛΩ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ,
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΚΑΙ Σ' ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.
ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ,
ΤΟ ΑΙΜΑ ΞΕΠΛΕΝΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΜΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ.
ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΩΝ ΨΕΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΒΡΩΜΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ,
ΠΕΦΤΟΥΝ ΒΟΜΒΕΣ, ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ.
ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟΣ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ,
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΉ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ.
ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ, ΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ,
ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΟΥΜΕ.
ΑΠ' ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ, ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΦΥΛΑΚΉ,
Σ' ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΉ.
ΕΓΩ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
ΕΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ.
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ,
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΙΩΞΩ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ.
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΕΓΩ,
ΘΑ'ΜΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΜΕ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ.
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ,
ΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ.
ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ,
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΚΙ ΟΤΙ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΙ, ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ,
ΚΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ,
ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΉΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΉΣ.
ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΦΟΒΟ,
ΚΙ ΕΤΣΙ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ.
ΤΑΥΤΙΣΑΜΕ ΤΟ ΧΡΉΜΑ, ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ,
ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΟΦΉ ΚΑΙ ΝΕΡΟ.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠ΄ ΑΥΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ,
ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΖΟΥΝ ΑΠ' ΑΥΤΟ Σ' ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΣΤΕΙΟ.
ΤΟ ΧΡΉΜΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΉΚΑΜΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ,
ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΉΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΩΙΣΜΟ ΜΑΣ.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ,
ΟΤΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΧΑΝΟΥΜΕ.
Η ΚΑΘΕ ΚΡΙΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ,
ΟΠΩΣ ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ.
ΠΟΙΑ ΑΠΟΨΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΛΕΞΗ;
ΠΟΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ;
ΤΖΑΜΠΑ ΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΙΔΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΨΑΓΜΕΝΟ,
ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ,
ΟΣΟ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΉΣ,
ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΑΦΥΣΙΚΟ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΙΚΗΤΉΣ.
ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΑΓΑΠΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ,
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΝΙΚΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΜΑΣ.
ΕΓΩ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
ΕΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια